خودآگاهی

ما عموما خود را در یک ساختار اجتماعی می بینیم که شغلی داریم ،دوستان و خانواده ایی داریم و از همه ی این ساختار ها یک ذهینیتی برای تعریف کردن خود ساخته ایم .مثلا اگر از ما بپرسند چه کسی هستیم ،ممکن است پاسخ دهیم دانشجو علوم اجتماعی تهران هستم و 2 برادر دارم ،ما به ندرت در مورد این که واقعا چه کسی هستیم تامل میکنیم.خودآگاهی در واقع فهمیدن بهتر این مسئله است که چرا احساس می کنیم ،چه چیزی احساس می کنیم و چرا به شیوه ی خاصی رفتار می کنیم.زمانی که شما بتوانبد به این سوالات پاسخ دهید در واقع این شانس را دارید که زندگی خود را تغیر دهید و آچه که واقعا می خواهید باشید.

اگر بخواهیم یک تعریف علمی تر از خودآگاهی داشته باشیم بگوییم که:

{خود آگاهی به معنی داشتن یه درک کاملا واضح از وجوه مختلف شخصیت مانند نقاط قوت ،نقاط ضعف ،احساسات ، نگرش ها و داشتن دید روشن از محیط پیرامون خود است .در واقع خودآگاهی توجه بر وجوه مختلف شخصیت است، که از دیدگاه  روانشناسی تمرکز و آگاهی نسبت به توجه  است . خود آگاهی باعث می شود که فرد به خوبی دیگران را درک کند و بفهمد که دیگران در مورد فرد چه دیدی دارند و چه نگرشی در مورد فرد داردند و فرد بر اساس این نگرش ها به افراد و محیط پاسخ دهد پاسخ دهد}.

ممکنه فرض کنید که خودآگاه هستید ولی بهتر که ما خود آگاهی را در یک طیف ببینیم ،طیفی که یک طرف  آن خودآگاهی کامل و سمت مقابل آن خودآگاهی کم است.اگر در یک تصادف اتومبیل بوده باشید می بینید  که لحظات آهسته میشوند و ذهن شما تمام جزئیات را به طور کامل پردازش میکند در واقع در چنین شرایطی شما در سطوح بالای خودآگاهی هستید. با تمرین هر فرد میتواند به این سطح بالا از خودآگاهی برسد و فرصت های جدید را برای تفسیر افکار ،احساسات و رفتار پدید بی آورید.خود آگاه بودن به فرد این شانس را می دهد که بتواند تغییری در رفتار و عقاید خود به وجود آورد.خودآگاهی اولین قدم است در ایجاد این مسئله که واقعا از زندگی چه می خواهید ،زمانی که شما بر روی احساسات ،افکار ،رفتار ها ،توجه تان و شخصیتتان تمرکز می کنید میتوانید بفهمید که به کجا می روید..

خودآگاهی در افراد از طریق تمربن تمرکز بر توجه به اجزا مختلف رفتار و شخصیت است.این خودآگاهی از طریق کتاب خواندن اتفاق نمی افتاد زمانی که شما کتابی در مورد خودآگاهی می خوانید در واقع نسبت به محتوای تئوریک کتاب به آگاهی  می رسید و فقط به ایده ی خود آگاهی نزدیک می شید خودآگاه شدن و یادگیری تمرکز کردن بر توجه مانند آموزش رقص است که از طریق کتاب امکان پذیر نمی باشد.در واقع زمانی که شما یک کتاب در مورد اگاهی میخونید هیچ گونه توجه به اجزا رفتار خود ندارید بلکه فقط به کتاب توجه می کنید ،همانگونه که در رقص شما باید به موزیک ، زمین ،نور ،سایر رقصنده ها ،و همراه خود توجه کنید در خودآگاه شدن هم شما باید بر اجزا مختلف رفتار خود تمرکز کنید همانط.ور که رقص از روی کتاب آموخته نمی شود خوداگاهی هم اموخته نمی شود.

به طور خلاصه اگر بخواهیم نتیجه گیری کنیم باید بگوییم خودآگاهی در واقع یعنی داشتن توانایی تمرکز کردن بر توجه خود، بدین معنی که توجه ما به کجا می رود و هدایت کردن و متمرکز کردن  توجه خود بر احساسات ، اعمال ،رفتار ها و وجوه مهم شخصیت و همچنین خود آگاهی از طریق خواندن حاصل نمی شود بلکه یک آموزش عملی است و با تمرینات مستمر ، فرد می تواند به سطوح بالای خودآگاهی برسد