کد خبر: 1325
تاریخ انتشار: اسفند 15, 1399
گروه : ذهن آگاهی

مطالعات ذهن آگاهی

مطالعات ذهن آگاهی

مطالعات ذهن آگاهی

اگر تجربه ی چندانی در تمرین توجه آگاهی نداشته باشد، همه ی این ها کمی دور از دسترس می نمایند،آیا به سادگی می توان نگرشی نسبت به تجارب روزمره حاصل کرد که عمیقا زندگی مار را متحول کند؟

تحقیقات علمی فراوانی به این سوال پاسخ مثبت می دهند. محققان تغییراتی را در تجربه ی درونی و همچنین در رفتار بیرونی ثبت کرده اند، که درنتیجه تمرین های ذهن آگاهی پدید آمده است. به تازگی، مطالعاتی که تاثیر ذهن آگاهی را بر ساختار و عملکرد مغز نشان داده اند، جنبشی را در میان دانشمندان به وجود آورده است. این مطالعات بر مراقبه ی رسمی ذهن آگاهی تمرکز کرده اند.

ذهن آگاهی و سلامتی بدن

در تحقیقی که بر روی 201 بیمار مبتلا به گرفتگی رگ های قلب انجام شد،به هر بیمار به مدت 15 دقیقه یک تمرین روزانه ذهن آگاهی دادند، نتایج نشان داد که میزان مرگ و حمله ی مجدد قلبی در این افراد به میزاند 41 درصد کاهش یافت، این درصد از کاهش در ارتباط با کاهش فشار خون و سطح استرسی است که فرد تحمل میکند، این تحقیق پیشنهاد کرد که استفاده از این تمرینات می تواند یک پیشگیری ثانویه – جلوگیری از حمله های قلبی بعدی – در مراکز درمانی به صورت حرفه ایی استفاده شود.

افرادی که از فنون مراقبه استفاده می کنند، میزان استرس کمتر و احساس تعادل بیشتری را گزارش کرده اند، در تحقیقی که دانشگاه استنفورد بینه انجام شد نشان داد که دوره های 8 هفته ایی تمرینات ذهن آگاهانه به طور معنی داری باعث افزایش فعالیت در بخشی از کرتکس می شوند که مسئولیت تنظیم بهتر احساسات و کاهش استرس را بر عهده دارد.

21 نفر بیمار قلبی کنترل شده تحت تمرین های ذهن آگتهی مثل تنفس، تمرکز  بر توجه ، و تن آرامی قرا گرفتند   نتایج این مطالعات نشان داد که این افراد بعد از این تمرینات وارد دوره ی بعدی درمانی خود شده اند بهبودی بسیار بیشتری داشته اند و به صورت معنی داری نسبت به گروه کنترل احتمال بازگشت بیماری در آن ها کاهش یافت.

تاثیر ذهن آگاهی بر عملکرد مغز

دکتر ریچارد دیویدسون و همکارنش نشان داده اند کسانی که معمولا به لحاظ هیجانی پریشان هستند، قشر پیش پیشانی نمیکره راست مغزشان فعال تر است. فعالیت زیاد این بخش در کسانی دیده می شود که افسرده، مضطرب و بسیار گوش بزنگ هستند. از طرف دیگر افرادی که بیشتر خوشحال هستند فعالیت بیشتری در همین بخش در نیمکره مقابل یعنی چپ دارند. دکتر دیویدسون و همکارانش  داده هایی در مورد فعالیت مغز صدها نفر جمع آوری کردند. جالب آن که در بین تمام این افراد، کسی که قشر پیشانی سمت چپش فعالیت بیشتری داشت راهبی تبتی بود که سال ها تمرین مراقبه توجه آگاهی را انجام داده بود. این تاثیزات محدود به یک نفر نبود. در مغز چندیدن راهب تبتب که ده تا پنجاه هزار ساعت مراقبه داشتند.تغیرات قابل توجه فعالیت از قشر سمت راست به قشر سمت چپ پیشانی گذارش شده است. به عنوان یک دانشمند دکتر دیویدسون این احتمال را داد که شاید افرادی که سمت این بخش از مغزشان فعال تر است به این تمرینات تمایل بیشتری دارند که مراقبه گر یا راهب شوند. بنابراین فعالیت های سمت چپ مغز این افراد ممکن است به خاطر مراقبه نباشد بلکه همین بیش فعالی این بخش باعث شده که مراقبه را جز الویت های زندگیشان قرار دهند. برای آزمون این فرضیه دکتر دیویدسون و جان کابات زین گروهی از افراد را که در یک شرکت بیولوژیکی کار پر استرسی داشتند  جمع کردند. به نیمی از آن ها، طی یک دوره ی هشت هفته ایی به مدت سه ساعت در هفته ف مراقبه ی توجه آگاهی را آموزش دادند. سپس این افراد را به نیمی از گروه که آموزش مراقبه ندیده بودند مقایسه کردند. به طور متوسط در همه ی کارگران قبل از انجام تمرینات ، قشر پیشانی سمت راست فعال تر بود. ولی بعد از گذراندن این دوره ی هشت هفته ایی، گروه مراقبه گر سمت چپ فعالتری نسبت به گروهی که مراقبه نکرده بودند داشتند. مراقبه گران همچنین گزارش دادند که خلقشان بهبود یافته و احساس می کنند بهتر از عهده ی کارهایشان بر می آیند.

اگرچه این نتایج تکان دهنده بود، محققین همچنینی با اندازه گیری واکنش آزمودنی ها به واکسن آنفولانزا، چیزهای جالب دیگری کشف کردند. مشخص شد که گروه مراقبه گر پاسخ ایمنی بیشتری نسبت به گروه دیگر داشتند، میزان این تفاوت به میزان فعالیت قشر پیشانی سمت چپشان داشت. این بدان معنی بود که مراقبه نه تنها باعث شده بود یک گروه از کارگران حس بهتری داشته باشند، بلکه تغیرات حاصل از مراقبه در مغزشان  نیز قابل اندازه گیری بود. همچنین به نظر می رسید مراقبه پاسخ ایمنی بدنشان را نیز تقویت کرد.

تاثیر توجه آگاهی بر افکار و احساسات

این تغیرات در عملکرد و ساختار مغز آنچه را تمرین کنندگان ذهن توجه آگاهی در حکایت شان در طول هزاران سال نقل کرده اند، تایید می کند، این تمرینات به شدت ذهن را تغییر می دهد.رواندرمانگران و پژوهشگران غربی در طراحی درمان های مبتنی بر مراقبه توجه آگاهی، کشفیات مشابهی درباره ی تاثیر توجه آگاهی بربر احساسات و رفتار به دست آورده اند. این مطالعات گسترده نشان می دهد ک چرا تمرین توجه آگاهی توجه بسیاری از متخصصان را جلب کرده است، وچگونه می تواند به ما در برخورد با مشکلات مختلف کمک کند. ثابت شده است که مراقبه ی ذهن آگاهی برای کار روی افسردگی، اضطراب مشکلات سو مصرف مواد، اختلالات خوردن، خشم و سایر مشکلات رابطه ایی، کمر درد و سایر درد های مزمن اسکلتی عضلانی و طیف گسترده ایی از سایر مشکلات جسمی ناشی از استرس، مفید است. این تمرینات همچنین باعث می شود افراد با مهربانی و شفقت بیشتری رفتار کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

چهار × 3 =