اضطراب و افسردگی همراه با سرطان

همواره زمانی که انسان با مشکلات عدیده ایی روبرو می شود علاوه بر نشانه های جسمانی آسیب های روانی را هم تحمل می کند. زمانی که افراد به صورت پیشرفته به اختلالات جسمی که زندگی آنان را تهدید می کند روبرو می شوند به شدت احتمال بروز اختلالات روانی خاص در آن ها افزایش می یابد.

ريك ليندمان  كسي بود كه تغييرات رواني ناشي از شرايط بد جسمي راشرح داد. او افرادي را كه در آتش‌سوزي يك جنگل آسيب ديده بودند بررسي كرد و متوجه شد كه علاوه بر شكايت از مشكلات جسمي در اين افراد عصبانيت، اضطراب، تغييرات فكر و عدم توانايي در انجام كارهاي روزمره نيز رخ مي‌دهد. چنين علايمي در افراد مبتلا به سرطان نيز ديده مي‌شود البته ميزان افسردگي و اضطراب در بيماران سرطاني بيشتر است. در كل، ميزان اختلالات رواني به عواملي چون سن تشخيص، شروع درمان، عود سرطان وشكست درمان و در نهايت به پايان دوره درمان بستگي دارد.

نخست، ممكن است تشخيص و اطلاعات آن براي شما مبهم باشد و در نتيجه شما دچار عصبانيت، تحريك پذيري، اختلال خواب و افسردگي خواهيد شد. اين علايم ممكن است هفته‌ها طول بكشد و همچنين شدت علايم در هر فرد متفاوت خواهد بود شدت و طول مدت علايم به عواملي چون بيماري زمينه‌اي، مرحله بيماري در زمان تشخيص، قابل درمان بودن سرطان و پيشرفت و شدت علايم آن بستگي دارد. شخصيت فرد و شيوه رويارويي او با مشكلات، بلوغ ذهني فرد، سبك زندگي و روابط عاطفي و خانوادگي نيز در آن سهيم هستند.

چه چيزي كمك مي‌كند كه بهتر در مقابل سرطان مقاومت كنم؟

اگر پيش از تشخيص سرطان با مشكلات ديگري نيز مواجه بوده‌ايد، چگونگي رويارويي با آن مشكلات بيان كننده تكنيك شما در برخورد با شرايط سخت است متأسفانه، بعضي شيوه‌هاي مواجهه با مشكلات كه در جريان زندگي كارساز هستند، در برخورد با سرطان كارآيي ندارد به بيان ديگر شما بايد مهارت‌هاي جديدي براي مقابله با سرطان بياموزيد.

يك شيوه خوب، فكر كردن به راه‌حل مشكلات است و نه فكر كردن به مشكلاتي كه ممكن است براي شما پيش بيايد. در اين روش شما بايد راه‌هاي مختلفي براي حل مشكل بيابيد تا اگر لازم شد بتوانيد از هر يك استفاده نماييد. خود را براي ايجاد نتايج بهتر آماده كنيد تا در هر لحظه بتوانيد تصميم جديدي براي مراقبت بيشتر از خود بگيريد. در نهايت، بايد از احساسات بيش از حد پرهيز كنيد يك مقابله كننده خوب، هرگز به خاطر احساسات تصميم خود را عوض نمي‌كند.

بر عكس يك مقابله كننده بد، تصوير آينده خود را بر اساس بيماري مي‌سنجد اين افراد انتظارات زيادي از خود و ديگران دارند. چنين افرادي از كسي كمك نمي‌خواهند و خود را نابود شده فرض مي‌كنند. اين افراد بر اساس تفكر تصميم نمي‌گيرند بلكه آني و لحظه‌اي تصميم خود را گرفته و به همان سرعت نيز آن را عوض مي‌كنند. اين بيماران از پيگيري منظم بيماري سرباز مي‌زنند و ارتباط خوبي با تيم درماني برقرار نمي‌كنند. ممكن است بيماري را انكار كرده و به توصيه‌هاي پزشك گوش ندهند.

مهارت مقابله با بيماري اكتسابي است. شما مي‌توانيد با مشورت با پزشك و روانشناس جنبه‌هاي مثبت مقابله را تقويت كرده و جنبه‌هاي منفي آن را حذف كنيد و پس از اين كار در مي‌يابيد كه رويارويي با سرطان خيلي دشوار نيست. در اين بخش دو اختلال رواني شايع افسردگي و اضطراب توضيح داده خواهند شد. اين اختلالات ممكن است حتي در كساني كه به خوبي با سرطان مقابله مي‌كنند ايجاد شود.

چطور متوجه شوم كه اضطراب و افسردگي من نياز به درمان دارد؟

زماني كه افسردگي و اضطراب زندگي روزمره شما را تغيير دهد بايد براي درمان اقدام كنيد  اختلال افسردگي اساسي به صورت داشتن حداقل 5 علامت كه يكي از آنها خلق افسرده باشد به مدت دو هفته تعريف مي‌شود. اين علايم عبارتند از: خلق افسرده در اكثر روزها، تقريباً هر روز. خلق افسرده ممكن است توسط خود فرد و يا اطرافيان اظهار شود. كاهش توانايي لذت بردن از زندگي، تغيير اشتها و تغيير وزن، حركات آهسته يا حركات اضافي كه توسط ديگران گفته شود، خستگي و كاهش انرژي، بي‌خوابي يا پرخوابي، كاهش قدرت تمركز و تصميم‌گيري، فكر كردن در مورد مرگ يا افكار خودكشي.

اضطراب زماني نياز به درمان پيدا مي‌كند كه عملكرد طبيعي فرد را مختل كند. اختلال اضطرابي منتشر به صورت اضطراب زياد و نگراني به مدت حداقل 6 ماه تعريف مي‌شود و فرد نمي‌تواند نگراني خود را كنترل كند و حداقل 3 علامت از شش علامت زير را دارد:
بي‌قراري، خستگي، دشواري در تمركز، تحريك پذيري، گرفتگي عضلاني و اختلالات خواب و اضطراب ممكن است خود را به صورت اختلال پانيك نشان دهد..
افرادي كه مبتلا به سرطان هستند به طور شايع مخلوطي از اضطراب و افسردگي را تجربه مي‌كنند. اگر علايم گفته شده را دارا هستيد بايد فوراً پزشك را مطلع نماييد.