اهمیت متمرکز کردن حواس

امروزه که تمام وجوه زندگی انسان درگیر با یک ساختار پهناور و پیچیده شده است،تمرکز کردن بسیار دشوار شده است.امروزه انسان از طریق تبلیغات، سریال های تلوزیونی، فضای مجازی، اخبار و مجلات مختلف، پیوسته تحت تاثیر محرک های مختلف است و همین مسئله متمرکز کردن توجه را بسیار دشوار کرده است برای مثال زمانی که شروع به تایپ یک متن می کنیم و یا شروع به خواندن یک کتاب می کنیم پیوسته ذهن ما به محرک های دیگر پرت می شود، به اخبار مطالعه شده صبح در روزنامه، اخبار مربوط به اپیدمی یک بیماری، پیام های رسیده در تلگرام و… تمام این ها به شدت کار انسان را برای متمرکز کردن حواس بر موضوع مشخص دشوار می کند، یکی از شکایت های اصلی مراجعان عدم توانایی تمرکز کردن است، می گویند زمان های بسیار زیادی شده است که ساعت ها مشغول خوانند صفحات اندکی از کتاب شده اند و در  عین حال به هزاران محرک توجه کرده اند.

 این مسئله شاید یکی از معایب انسان مدرن و زندگی در جامعه ی مدرن باشد، ما به عنوان انسان هایی که امروزه زندگیمان عجین شده با تکنولوژیست است، با وجود این که این تکنولوژی در خدمت انسان است و باید باعث بهبود کارکرد انسان شود ولی انسان را از یک توانایی مهم خود یعنی متمرکز کردن حواس دور انداخته است، در گذشته افراد با تمرکز بر محیط پیرامون خود به راه حل مسائل می رسیدند اما اکنون آنقدر ما از محیط طبیعی و زندگی خود دور شده ایم که استفاده از آن برای ارتقا خود امری محال نه، ولی بسیار دشوار است.

در این تمثیل باید از انسان کلاسیک یا به عبارتی از انسان ما قبل این جهان مدرن نیز نام برد، انسان 500 سال پیش یا شاید کمتر انسان 200 سال پیش  بیشتر درگیر محیط اطراف خود بود، درگیر در محیط بود و با محیط زندگی می کرد، محرک ها در ان دوران بیشتر مربوط به بقا می شدف محرک ها اساسی تر از اخبار امروزه ی جهان بود و بسیار حیاتی بود ولی این افراد به دلیل کمبود محرک های محیط  بیشتر با همان محرک ها درگیر بودند و در کنار آن قابلیت تمرکز شگرفی را داشتند همانگونه که می بینیم شرق آسیا مهد توجه و تمرکز است و فنون بسیار زیادی از اجداد آن ها به آن ها ارث رسیده است، که این مسئله اهمیت قدرت متمرکز کردن حواس را در ان دوره نشان می دهد، حال با این که امروزه در این جهان پر از محرک ما به این توانایی بیش از پیش نیاز داریم، این محرک در گوشه ایی تاریک از زندگی ما قرار گرفته است.

توجه یعنی توانایی انتخاب برخی از اطلاعات برای بررسی مفصل تر و نادیده گرفتن اطلاعات دیگر، به طور ضمنی منظور می شود. برای این که یک موقعیت یا یک شی را شناسایی کنیم باید به یک بخش خاصی از از آن توجه کنیم برای مثال برای شناسایی مسیر حرکت هواپیما باید به خط سیرش توجه کنیم. توجه مستلزم انتخاب است.بیشتر اوقات با خیل زیادی از محرک ها روبرو هستیم که فقط بخشی از آن ها را مورد توجه قرار می دهیم، همین الان که شما در حال مطالعه ی این مطلب هستید محرک های مختلفی قبیل صدا، بو، و… بر شما وارد می شود، لحظه ای چشم هایتان را ببندید و به محرک های مختلفی که بر شما وارد می شود توجه کنید،متوجه می شوید که تا اکنون اصلا این محرک ها را درک نکرده بودید؛زیرا آن ها را برای بازشناسی انتخاب نکرده بودید.این فرایند را گزینش انتخابی می گویند.

اهمیت ذهن آگاهی در این ساختار

 توجه آگاهی یکی از این اقدامات است که در طول هزاران سال تکامل فرهنگی، به عنوان پادزهری برای عادات طبیعی دل ها و ذهن ها، که زندگی را بیش از حد مشکل می کنند، تکامل یافته است،بهشیاری نگرشی به تجربه یا روش خاصی برای زندگی، و نویدی برای رنج کمتر و زندگی پر معنا و غنی تر است.این نگرش به وسیله ی هماهنگ شدن با تجربه ی لحظه به لحظه و آگاهی از عملکرد ذهن در ایجاد اضطراب غیر ضروری، حاصل می شود.

نتایج تحقیقات و فعالیت های دانشمندان و دست اندرکاران سلامت روان در یک دهه ی گذشته نشان داده تمرین سنتی و همچنین شکل های مدرن تمرینات بهشیاری، نوید بزرگی برای تسکین هر نوع رنج روانشناختی است؛ از نگرانی های روزمره، نارضایتی و عادت های روان رنجور گرفته تا اختلالات شدید روانی مانند؛ افسردگی، سومصرف مواد و مسائل وابسته به آن. این تمرین ها حتی برای ارتقا روابط بین فردی مانند روابط عاشقانه، خانواده و … و همچنین  ارتقا احساس خوشبختی مهم است. با پیشرفت تحقیقات و فعالیت بالینی صحت تعالیم فرهنگ های باستانی بیشتر و بیشتر تایید می شود.بهشیاری ما را به دلایل پریشانیمان آگاه کرده و روشی موثر برای تسکین آن پیشنهاد می کند. خوشبختانه تمرین های بهشیاری تمریناتی است که همه می توانند از ان استفاده کنند. باز هم باعث خوشحالی است که روشی برای بهشیار شدن بدون صرف زمان طولانی وجود دارد. و شما می توانید در حین این که در حال انجام فعالیت های روزانه ی خود از قبیل راه رفتن،رانندگی کردن، شستن ظرف و … هستید، بهشیار بودن را در خود پرورش دهید. اما اگر بتوانید زمانی منظمی را برای تمرینات بهشیاری اختصاص دهید احساس فشار کمتری کرده و قادر خواهید بود وظایف رفتار را بهتر انجام دهید، زیرا ذهنتان شفاف تر شده و بدنتان با استرس کمتری مواجه می شوید. یا فکر کردن مداوم و تلاش برای رسیدن به حداکثر لذت و حداقل درد، بیشتر غنای بلقوه ی زندگی مان در صافی جا می ماند. ما به سمت چیزهایی که دوست داریم جذب می شویم، تلاش می کنیم از چیز هایی که دوست نداریم اجتناب کنیم، و چیزهایی که احساس قوی دوست داشتن یا دوست نداشتن به ما می دهد نادیده بگیریم ، این تعقیب بی پایان اهداف، آگاهی از غنای جهان را مشکل و از دست  دادن اطلاعات مهم را آسان می سازد. بهشیاری ( مایندفولنس ) باعث می شود فرد با هر دو وجه زندگی خود مورد علاقه بودن و نبودن سازش پیدا کند و از این طریق طعم واقعی زندگی و احساسات ابعاد مختلف زندگی را درک کند.