نظریه های آسیایی شخصیت

با توجه به فضای محدود این بخش و ادبیات گسترده آیین هندو، بودا و کنفسیوس و سایر مکتوبات این حوزه فقط برخی عقاید مشترک فلسفه های آسیایی را شرح می دهم. به طور کلی در دیدگاه های آسیایی شخصیت، بیشتر  بر تجربه تأکید میشود تا بر منطق. این دیدگاه ها نیز عمدتا ذهنی است. در این دیدگاه ها به حالات درونی و تزکیه نفس تاکید می شود. برای مثال شخص ممکن است خونریزی انگشت بریده شده خود را ببیند و درد بکشد ولی توجهی به احساس درد نکند. فلسفه های آسیایی تا حدودی شبیه فلسفه های وجودگرایانه هستند ولی با دیگر فلسفه های غربی تفاوت فاحش دارند. یکی از مهمترین مفاهیم در این دیدگاه ها، رابطه نزدیکی خویشتن اشخاص با جهان است. طبق فلسفه های آسیایی، در خودشناسی باید سایر جنبه های جهان را نیز در نظر بگیریم چون آنها با خویشتن انسان رابطه دارند. شناخت حد نهایی خویش و آغاز مابقی دنیا، به انسان احساس هویت و خودشناسی می دهد. در همین رابطه بحث تأکید بر روابط اجتماعی، اهمیت ندادن به فردیت و ارزشمندی کل بشریت مطرح می شود. در نظر گرفتن افراد در چارچوب اطرافیان باعث میشود خانواده به ویژه خانواده گسترده نقش مهمی در زندگی انسان پیدا کند. مفاهیم استقلال، رشد و جدا شدن از خانواده، مفاهیمی غربی هستند در حالی که ارزشهای آسیایی حول مسئولیت پذیری در برابر خانواده می چرخند. با توجه به همین مفهوم وابستگی متقابل است که در بسیاری از فرهنگهای آسیایی، خاله و عموزاده ها همچون والدین در بزرگ کردن کودکان شرکت می کنند (پدرسن، ۱۹۷۷). تأکید بر وابستگی متقابل نه تنها در مورد خانواده بلکه مورد اجداد و آیندگان هم مطرح میباشد.

نوشته ها در آیین بودا و درآسیب شناسی روانی و رشد نامناسبب شخصیت نیز کاربرد دارند. روانشناسان غربی فقط روی یکی از حالت های هشیاری تمرکز می کنند در حالی که نظریه پردازان  آسیایی بر جنبه های متعددی دتاکید می کنند و معتقدند با این که تخیلات، خواب ها، و ادراک ها غالبا آمیخته با تحریف هستند ولی با دستیابی به حالت های دیگر هشیاری، روشنگری و رهایی از رنج را در پی دارد. مشاهده تخیلات و افکار از طریق مراقبه نوعی هیپنوتیزم زدایی است. (تارت، ۱۹۸۶). هیپنوتیزم عبارت است از رها شدن از قید هشیاری و بی توجهی به آن، در حالی که مراقبه یعنی مشاهده مستقیم هشیاری. با این حال، مراتب بالاتر هشیاری نیز مثل هیپنوتیزم در امواج مغز، میزان تنفس، احساس آرامش، درجه حرارت بدن و بسیاری از خصوصیات فیزیولوژیک انسان تغییراتی ایجاد می کنند (شاپیرو، ۱۹۸۰). در دیدگاه آسیایی، سلامت روانی معادل روشنگری و رهایی از وسواس، ترس و اضطراب است. در این دیدگاه، اعتیاد و بیزاری یعنی وابستگی به اشیاء، مردم یا رویدادها. معتادان (به غذا، مواد مخدر، کار یا هر چیز دیگری) معتقدند «من به سیگار، دیگران و غیره محتاجم» بیزاری نقطه مقابل اعتیاد است. من باید از مار،غذا و غیره انتقاد ورزم. در دیدگاه آسیایی ،نکته ی مهم این استکه عنان خود را به ترس ها، وابستگی ها و احساسات ندهیم. با رها شدن از خود و رسیدن به حالت دیگر هشیاری،بیزاری و اعتیاد تقویت نخواهند شد.